De tegenstander van vandaag is KVV Quick’20, opgericht als RKSV Quick op 12 oktober 1920. Volgens de eigen website bestaat de vereniging meer dan 100-jarig en wordt er gemeld de club uitgegroeid is tot een van de grootste zondagamateurverenigingen van het land. Volgens de Voetbal.nl app blijken er nog maar slechts 2 teams op zondag over, hetgeen betekent dat de club de website wel eens mag gaan updaten. Wat dan wel weer klopt in de annalen van de vereniging uit Oldenzaal is dat KVV Quick’20 sinds 18 augustus 1963 speelt op het sportpark Vondersweijde. En daar mochten wij ons vandaag ook melden binnen de krijtlijnen voor de aftrap om 10.00 uur...
Terwijl zo langzamerhand de sportieve malaise aan de andere kant van Nederland in steeds grotere mate begint toe te nemen, moeten de 'boys' van Hvv Tubantia 4 gewoon voetballen. En voetballen, zo blijkt, kunnen we soms heel goed. Met het begin van het vorige seizoen nog in het achterhoofd en de anti-climax aan het einde, mogen we van onszelf verwachten dit keer de competitie wel goed te beginnen. Het enige wat telt is dan een overwinning. Een simpele overwinning, een eclatante uitslag of gewoonweg een simpel één-nulletje, het maakt niet uit. 3 punten moeten vanuit Oldenzaal meegenomen worden naar Hengelo. Immers, als we winnen, doen we bovenin mee...
Na een verlies, een overwinning en een gelijkspel in de bekercompetitie moesten we nu het schroom van deze wedstrijden van ons doen afglijden. En met nieuw elan strijden. En zo geschiedde. Met een goed tactisch plan begonnen we de eerste helft en deden dit voortvarend. Binnen een kwartiertje was het allereerste doelpunt van de competitie een feit. Toch was daar ook niet lang daarna de eerste goal tegen. Desalniettemin wisten we in de eerste nog 5 keer te scoren, maar was de score 1-3 bij rust. Jeroen werd buitenspel gevlagd, maar de grensrechter was nog niet op de hoogte van de nieuwe buitenspelregels. Jochem scoorde met het hoofd van uit een corner, maar de scheidsrechter liet zich leiden door de grensrechter die overduidelijk niet op de juiste positie stond om te bepalen of de bal over de doellijn was (geweest). Voordat we de thee mochten drinken, wisten Jelle, Jeroen en Jochem te scoren, waarbij de tikkie-takkie-familiegoal van Jelle de allermooiste was van de wedstrijd en wellicht ook van het hele seizoen, dat nog moet komen. Via een aanval over meerdere schijven, waarbij de bal ook razendsnel van de ene speler naar de andere werd gespeeld middels 1 keer aanraken, was de laatste man in deze ultieme mooie aanval Jelle, die de bal heel behendig wist binnen te schieten. Met een meer dan ruim verdiende voorsprong gingen we de rust in....
Rust.
Na rust wilden we in het gelijke tempo verder gaan, maar raakten een beetje van ons padje af. Dat kwam waarschijnlijk door de vele wisselingen, waardoor het tactisch niet even sterk stond als de eerste helft, omdat iedereen nu immers zijn 'positie' in het veld anders weet in te kleden. Toch creëerden we wederom veel kansen. Ook in de tweede helft wisten we vaker te scoren, dan uiteindelijk op het scorebord kwam te staan. Gelukkig wist Rick, inmiddels ingevallen voor Ken, op een perfect teruggelegde bal van Jeroen te scoren en kwam de 1-4 op het scorebord te staan. Toch was het Quick'20 dat niet op gaf en meteen weer een aansluitingstreffer wist te produceren: 2-4. Nadat de tweede goal van Jeroen -wederom door een foutieve buitenspel vlagactie van de grensrechter (overduidelijk was dat er nog een tweetal spelers van Quick'20 op lijn voor de keeper stonden, voordat Jeroen de sprint inzette en bal mocht ontvangen)- onterecht werd afgekeurd, was het even later toch raak voor onze rechtsbuiten. Vanuit een lange solo rush van het middenveld wist hij de keeper te verschalken in een 1-op-1 situatie door de bal langs de keeper in de lange hoek te schuiven (2-5) en wist hiermee reeds op 1/3 van zijn totaal aantal doelpunten van vorig seizoen te komen. Toch wist onze keeper het nog even spannend te maken door de bal via een aparte duikactie de bal over de eigen doellijn te slaan.
Einduitslag: 3-5.
P.S.: Naast de mooie doelpunten, tactische plan van de leiding en mooie acties van onze teamgenoten, waren er toch nog twee opmerkelijke situaties binnen de krijtlijnen van het veld. Soms gebeuren er van die dingen, die eigenlijk onbeschrijfbaar zijn. "Je had er bij moeten zijn" is dan een veel gebruikte term, maar in deze gevallen was het niets minder waar. In de eerste helft wist Ken Jeroen uit te schakelen terwijl we zelf mochten aanleggen voor een vrije bal die voor het doel geslingerd zou worden. Terwijl Ken naar voren stapten, bleef z'n voet staan, waar vervolgens onze nummer 10 weer geen oog voor had, die dus als een 'slapstick' binnen een seconde van verticaal naar horizontaal ging. Het "mooiste" moment van de wedstrijd was echter in de tweede helft. Onze spits, prijkend met cijfer 9 op de rug, kreeg de bal aan, maakte een slalom om de bal, hetgeen wellicht de perfecte truc bleek te zijn. Hij wist namelijk zijn tegenstander in de luren te leggen, maar raakte van deze slalom zelf zo dusdanig in de war, dat hij het zelf ook niet meer kon registreren. Gevolg, pats boem op de grond. Gelukkig kon hij de wedstrijd voortzetten en gedurende de helft uiteindelijk toch nog een doelpunt meepikken...
Tot volgende week!