Of toch niet?
Een wedstrijd tegen Holten 7 is lastig te plannen. Allereerst mochten we de degens kruisen met elkaar ergens in april. Of toch niet, die wedstrijd ging niet door. Vervolgens werd de wedstrijd gepland helemaal in het eerste weekend van juni. Maar ook die planning bleek niet goed genoeg. En daarmee kwamen we dus uiteindelijk uit op een wedstrijd op de dinsdagavond. Voorafgaand aan de wedstrijd tegen Holten 7 bleek er nog genoeg om voor te strijden, zoals de redactie al eerder meldde in het voorgaande wedstrijdverslag "10 TUBANTIANEN SPELEN TVO KAPOT". Resumé,
1. De 2e plek
2. Mijlpaal 100 doelpunten
3. Beste doelsaldo in de competitie
Met de welverdiende overwinning op zak tegen TVO hebben we de eerste mijlpaal gehaald. Daarmee bleven er nog 2 mijlpalen te slaan: de 100 doelpunten en het beste doelsaldo in de competitie. Voor mijlpaal 2 moesten we minstens 6 keer scoren tegen Holten, hetgeen geen enkele competitiedeelgenoot is gelukt. Alleen Enter 7 en TVO 5 wisten in één wedstrijd 4x te scoren tegen Holten, dus we wisten dat het een hele klus zou worden om dat doel te behalen. Het beste doelsaldo lag daarom meer voor de hand liggend (of voor de voet, want het is immers voetbal) om te realiseren.
Gelukkig begon de voorbereiding op de wedstrijd al goed. Om klokslag 2 uur 's middags hadden we nog slechts maar 12 man geregeld, geen scheidsrechter opgetrommeld en onze vlaggenier was nog ongewis. Gelukkig hebben we enig leiderschap binnen de geledingen van het team, als onze officiële leiding het laat afweten (omdat ze zelf om welke reden dan ook niet aanwezig konden, mochten of wilden zijn), die zorgen dat er uiteindelijk toch nog een team met genoeg wissels, een scheidsrechter en grensrechter om 20.00 uur bij de aftrap aanwezig zijn. Tel daarbij de oudste c.q. oudgediende die het voortouw neemt met de opstelling, de aanvoerder die zorgt voor de (rode en later blauwe) shirts en we hebben gewoonweg tijd om nog een warming-up te doen ook. En getuige de opstelling kan het (wedstrijd)feest om klokslag 8 uur 's avonds dan ook echt beginnen. De allerlaatste wedstrijd van het seizoen kan van start...
Het was echter Holten die heer en meester was op het veld. De Tubantiaanse linies sloten niet echt lekker op elkaar aan, waardoor er op corona afstanden werd verdedigd. Holten maakte hier dankbaar gebruik van en wist de bal goed te verleggen van de ene kant van het veld naar de andere. Ze kregen ook aardig wat kansen gedurende de eerste helft, maar wisten het net niet te doen bollen. Mede dankzij oplettendheid van onze verdediging, maar vooral door onze gelegenheidskeeper Dennis dJ. Net als vaker dit seizoen wist de verdediger c.q. gelegenheidskeeper ons wederom in de wedstrijd te houden. Op de bank zagen de wissels het met gelaten blik aan. Het tikkie-takkie-voetbal was wel eens gepresenteerd werd in verschillende wedstrijden in de competitie kwam niet tot uiting in deze wedstrijd tegen Holten. Toch wisten we iets beter in de wedstrijd te komen, maar van echte kansen konden we nog niet spreken.
Dat veranderde na de eerste tactische wissel van onze kant. Remco had zijn taak gedaan als gelegenheidsrechtsbuiten en de linksback van Holten genoeg vermoeid gemaakt en mocht vervolgens terugschuiven naar de rechtsback positie. Jeroen kwam op rechtsbuiten te staan om wat te proberen te forceren. Toch was het Holten die met een aantal aanvallen achtereenvolgens weer eerst gevaarlijk leek te worden. Totdat Rene de bal kreeg op het middenveld en meteen Jeroen weg stuurde. Het gevolg van een eerste balcontact van de nieuwe rechtsbuiten, die met een kleine dribbel vervolgens met een splijtende pass Rick GW vrij zette op de zestien. Rick GW bedacht zich geen moment en wist de 1-0 te scoren. De balletjeswachter op de training wist ook nu -zoals hij op de training vaak op vergelijkbare manier scoort- te scoren. Zou dit dan eindelijk zijn oh-zo-belangrijke doelpunt zijn in de competitie? Of bleek het slechts een illusie?
In de tweede helft kwamen we gedurende het eerste deel beter in het spel. Met extra snelheid voorin in de vorm van Stan, onze eigen TGV (Train à Grande Vitesse) die op volle snelheid 320 km/h weet aan te tikken, werd de druk op de backs van Holten opgevoerd. Uiteindelijk werd het via een corner 2-0. Na een eerder afgeslagen corner van Jeroen (indraaier die net mislukte omdat dit werd doorzien door de laatste man van Holten), wist Jeroen nu de bal wel op het hoofd van Tom te plaatsen. Tom aka de Projectleider wist dit seizoen meer te scoren met het hoofd dan met de voet en faalde nu weer niet. Met zijn zoveelste doelpunt als verdediger (i.p.v. spits) weet hij vervolgens het seizoen af te sluiten als meest scorende verdediger. Samen met Rene zijn zij de enige twee op de topscorerslijst die meer weten te scoren dat de 9 eigen doelpunten van Hoeve. Zelfs Jochem, niet speelgerechtigd of geblesseerd of verzin-maar-een-reden-waarom-hij-niet-speelde, wist niet boven de 9 doelpunten te komen in de competitie. Toch was het niet alles wat goud werd als Jeroen zich er mee bemoeide. Nadat hij de bal wist te ontfutselen bij de laatste man van Holten, doordat de bal te kort werd teruggespeeld, kon hij louter en alleen 1-op-1 op de keeper afrennen. Hij faalde echter in de afronding. In principe niet zo erg, want de marge was nog 2 doelpunten, maar Holten kwam juist na de 2-0 weer beter in de wedstrijd. En de 3-0 zou de nekslag geweest zijn. En dan kennen we de Wet van Murphy in het voetbal. Als de bal er aan de ene kant (wel of niet verdiend) niet in gaat, wordt deze aan de andere kant juist wel gescoord. In de eerste aanval van Holten na onze kans op 3-0 wist Holten terug te komen in de wedstrijd. Met een marge van slechts 1 doelpunt rook Holten bloed...
Ondanks de vliegkunsten van onze verdediging en keeper bleek Holten vanavond, net als Delden in beide wedstrijden, net een maatje te groot. Na de 2-1 volgende namelijk nog de 2-2 en later zelfs de 2-3 (nadat eerder een goal nog buitenspel werd verklaard)...
Ondanks de nederlaag tegen Holten kunnen we met een goed gevoel het seizoen afsluiten. We hebben ondanks de vele geblesseerden en afwezigen toch altijd een eigen team kunnen presenteren op de velden. We hebben met vlagen mooi en goed voetbal gespeeld en zijn bovenal altijd doorgegaan in iedere wedstrijd tot het einde, ondanks de stand op dat moment. Als team zijn we gegroeid en als we nog iets beter worden in het veld in het positief coachen van elkaar en buiten het veld wat beter communiceren, dan kunnen we er aankomend seizoen ook zeker weer een leuk jaar van maken!
Net als in het vorige wedstrijd hopen we dat de de geblesseerde spelers zich snel herstellen, zodat we volgend seizoen met een fitte selectie kunnen beginnen! Daarnaast wederom een dankwoord aan alle supporters en toeschouwers en onze 'thuisfluiters' Willem en Marc voor hun verdiensten en opgaven op de zondagochtend.
P.S.: Van de gestelde 3 mijlpalen hebben we er uiteindelijk toch nog 2 weten te behalen:
1. De 2e plek --> met 3 punten voorsprong op de nummer 3
2. Mijlpaal 100 doelpunten --> helaas niet, 4 doelpunten tekort
3. Beste doelsaldo in de competitie --> zeker weten! doelsaldo +66 (Holten +59, Delden +56, Enter +15, TVO +0 en de rest van teams eindigen met een negatief doelsaldo)
Alvast tot volgend seizoen,
Goat goan!
Een fijne zomer(stop)!
Namens de leiding,
Namens de redactie,
en alle spelers van Hvv Tubantia 4