Het was weer eens zo'n dag. Zo'n dag die niet begint zoals de andere zondagochtenden. Terwijl een select gezelschap van het team aan het vertoeven was op een of andere berg met sneeuw, waren een 15-tal anderen op het terrein van sportpark de Bijenkorf. Op zoek naar hun caffeïne behoefte strandden ze voor de dichte deuren van de kantine. En dat terwijl wij, Tubantia 4, kampioenskandidaat één zijn deze jaargang. En als de club dat niet vindt, dan achten wij onszelf dat wel. En dat moet alles mee zitten, want tegenwoordig is elke wedstrijd een finale. Wordt er gewonnen, dan schrijven we 3 punten op onze conto en blijven we bovenaan staan. Wordt er geremiseerd of -nog erger- verloren, dan zal Delden (indien zij wel hun wedstrijd winnen) de bovenste plek op de ranglijst overnemen. We wisten dus wat we moesten doen. Helaas niet op ons vertrouwde veld 2, maar op het achterstallige veld 3. Of nee wacht, daar waren geen lijnen op het veld, dus moesten we op het wanstaltige en rijp-voor-vervanging-zijnde veld 1...
Net als in de heenwedstrijd tegen Twenthe Goor was het in deze thuiswedstrijd bij rust al 4-0 voor in het voordeel van ons. Vanaf het begin zaten we er bovenop en toen de eerste doelpunten vielen, werd er geen tandje terug geschakeld, maar bleven we er bovenop zitten. De verdediging stond solide als altijd, het middenveld kon gemakkelijk onder de druk van de tegenstander voetballen en indien noodzakelijk was het Kevin die meer ballen uit de goal hield dan vorige week. Hoewel dit laatste eigenlijk ook niet moeilijk is om te evenaren. Tussen de dertigste en vijfendertigste minuut was de wedstrijd, wederom net als in de heenwedstrijd, helemaal gespeeld. De 1-0 viel na ongeveer een minuutje op tien. Daniël wist de bal strak voor het doel te spelen, waarna Jeroen van dichtbij kon binnenschieten. Voordat Wouter vlak voor rust de 4-0 wist te scoren, was het tweemaal René die scoorde en zijn topscorerstitel al bijna kan ruiken. Met een voorsprong van 11 doelpunten op zijn eerstvolgende belager (Projectleider TomTom) en nog 7 wedstrijden te gaan, lijkt er geen vuiltje meer aan de lucht. Helemaal nadat Jeroen op veld 1 wederom geblesseerd raakte. Klaarblijkelijk is het geen gelukkig huwelijk tussen de spits en veld 1 van Tubantia. Hopelijk wordt het veld zo snel mogelijk vervangen, want inmiddels voetballen we op een stenen kunstgrasveld.
Na rust werd de voorhoede minder vaak weggestuurd, immers was de snelheid van de spitsen uit de eerste helft minder aanwezig bij de spitsen van de tweede helft. En terwijl de supporters genoten van het zonnetje op de tribune, werd er -net als in de eerste helft- in de tweede helft redelijk tot goed voetbal gespeeld. Twenthe Goor wist totaal geen vuist te maken en we konden dan ook hun doelpogingen over de gehele wedstrijd op één hand tellen. In het laatste deel van de tweede helft wist Projectleider TomTom nog te scoren, nadat hij rustig op de keeper kon aflopen en binnentikken en Bas, die met z'n tweede doelpunt van de competitie de 6-0 op het scorebord zette.
Al met al een puike overwinning. En nu het vizier naar Enter, waar we volgende week zondag tegen moeten. Tot dan maar weer!