Op een frisse zondagmorgen wisten we, net als zo vaak deze competitie, wederom een zege te boeken in de competitie. Na het debacle in de beker vorige week was de mindset weer top en wilden we het (onnodige) verlies verdringen vanuit onze gedachten. Het enige wat daarvoor gedaan moest worden, was winnen. Simpelweg winnen. De hoofdrol in de competitiewedstrijd tegen Bentelo 5 was weggelegd voor de (van een hardnekkige liesblessure teruggekeerde) spits met nummer 10. Na een periode van 8 maanden langs de zijlijn te bivakkeren, mocht hij eindelijk weer het tenue van Tubantia aantrekken. Door de leiding werd hij zelfs na slechts 4 keer trainen in de basis opgesteld. Kwaliteit en leeftijd kennen dan geen tijd, aldus de leiding…
Het was echter Bentelo die de wedstrijd goed begon. We wisten gedurende het eerste kwartier weinig tot geen raad met de bedachte tactieken van de mannen in de blauwe shirts en witte broekies. Hierdoor begonnen we onrustig, hetgeen weer leidde tot sneller balverlies, hetgeen weer veroorzaakten dat we achter de feiten in het veld aanliepen (en daarmee ook achter de bal én man) en daardoor de grip op de wedstrijd. Het druistige Bentelo wist dit echter niet lang vol te houden en na een minuut of 15 zagen we de patronen van het veldspel van de tegenstander en wisten hun vervolgens ook sneller vast te zetten. Na een minuut of 20 namen we langzaam maar zeker de overhand en het overwicht in de wedstrijd. Het veroorzaakte nog niet veel kansen (die kwamen met name aan het eind en begin van de tweede helft wel), maar Bentelo kon slechts achterin de bal kwijt. En wie niet kan aanvallen, weet ook niet te scoren. En scoren, daar zijn wij wel goed in, zeker dit seizoen. En met de terugkeer van Jeroen voorin, hopen we op nog meer doelpunten. Uiteindelijk vertaalde het vertrouwen van de leiding zich terug in de topspits van weleer, want op een mooie pass van René op Wouter (die buitenspel liep, maar slim van de bal af wist te blijven) kon Jeroen de bal overnemen, de keeper omspelen en vanuit een niet-haakse hoek wist hij de 1-0 binnen te schuiven. Bentelo wist echter van geen opgeven en bleef meedoen in de wedstrijd, ondanks dat ze steeds verder werden teruggedrongen. Via een perfecte steekpass werd Jeroen wederom weggestuurd op snelheid, die vervolgens van achteren werd getorpedeerd. DE dienstdoende scheidsrechter had waarschijnlijk een grote vlek op z’n bril, want de Bentelose spelers kreeg én geen kaart én geen waarschuwing van de scheids. Dit laatste vertelde de verdediger van Bentelo na de wedstrijd en gaf vervolgens ook aan dat hij eigenlijk wel twee keer van het veld kon worden gestuurd en dit ook verwachtte. Helaas kon de vrije bal die volgde na de overtreding niet omgezet worden tot een doelpunt. Dat was wel het geval een paar minuten later toen de Bentelose verdediging dacht rond te kunnen tikken in de eigen zestien. Echter was het de langzaam terugkerende explosiviteit van nummer 10 van Tubantia die met een sliding eerder bij de bal was dan de keeper van Bentelo en hierdoor de 2-0 kon scoren. Wat dat betreft was de terugkeer binnen de krijtlijnen van het favoriete kunstgrasveld (veld 2) van Hengelo nu al geslaagd…
Voordat we verder gaan met het relaas in de vorm van dit wedstrijdverslag moeten we natuurlijk ook vermelden dat een elftal alleen functioneert als de voorhoede goed wordt ondersteund door het middenveld en de verdediging. En dat was vandaag wederom het geval. Ondanks de afwezigheid van enkele spelers wisten we toch nog enkele wisselspelers op de bank te positioneren om voor fris elan te zorgen gedurende de wedstrijd. Daarnaast hadden we natuurlijk de beste (geblesseerde) stuurlui aan de kant van het veld staan (lees; zittend op de bank), die het tactische aspect van coaching (lees; zorgen voor de wissels) op zich wisten te nemen. Na de inbreng van een drietal frisse spelers wisten we nog meer de controle op de wedstrijd te krijgen, dus rust in de ploeg te laten terugkeren. We gingen minder mee in het druistige handelen van Bentelo en wisten de wedstrijd meer en meer naar onze hand te zetten. Via een paar mooie aanvallen over zowel de linker- als rechterkant, die nog niet uitmondden in nieuwe doelpunten, wisten we uiteindelijk toch nog 2 keer voor de rust te scoren na een aanval over links. Allereerst was het een mooie bal van Remco, waar Jeroen door kon opstomen en de bal met links wist voor te zetten op het hoofd van Rick, die alleen maar tegen de bal hoefde te knikken om de 3-0 op het scorebord te zetten. Daarna was Jeroen die na een mooie steekpass van René op de keeper kon afrennen, en onder coaching van René, de bal naar Projectleider TomTom speelde zodat hij zijn 5e van het seizoen in de competitie kon maken…
Na rust waren beide ploegen een beetje murw geslagen van het ‘Engelse voetbal’ in de eerste helft. Zowel Bentelo als wij deden het rustiger aan en ondanks dat we nog genoeg kansen hadden om de score veel verder uit te bouwen, werden er nog maar 2 doelpunten gescoord. Wederom van het Jeroen die wist te scoren. Uit een corner van René, die half door de verdediging werd afgeslagen, kwam de bal hoog in de zestien bij Jeroen terecht. Met de halve omhaal van de Braziliaan Richarlison (die in de 73e minuut tegen Servië op het WK 2022 in Qatar zodanig wist te scoren) nog in zijn achterhoofd, bedacht hij zich een milliseconde om (bijna) dezelfde uitvoering te tentoonstellen. In zijn hoofd theoretiseerde hij de wetten van Isaac Newton (de Wet van de zwaartekracht en de relativiteitstheorie) en berekende middels de stelling van Pythagoras de afstand van de schuine hoek richting de goal om vervolgens over te gaan tot een uitzonderlijk prachtig doelpunt. De praktijk bleek minder mooi. Hij hing namelijk niet á la de Matrix in slow motion in de lucht en wist de bal eigenlijk niet te raken zoals bedacht, maar toch raakte hij het ronde geval goed genoeg, zodat deze met een stuiter via de grond over de keeper in de doelmond eindigde.
Na nog wat kansen voor gelegenheidsspitsen Laurens en Wouter, wist onze Ultieme Nummer 7 het slotstuk van de wedstrijd te geven. Met een droog hard schot vanaf een metertje of 25 wist hij, zijn 14e doelpunt in 13 wedstrijden, de keeper te verschalken (die de bal tussen de benen de goal in liet doorglippen) en zo de eindstand te bepalen op 6-0. Overigens was dit bijna niet het laatste doelpunt van de wedstrijd, want Bentelo wist in de allerlaatste minuten nog een kans vanaf 5 meter te produceren, maar Kevin wist de bal te pareren.
Al met al een goede start van maart. Volgende week mogen we op bezoek bij Rood Zwart 6, daarna spelen we thuis tegen v.v. Twenthe 8 en op zondag 26 maart spelen we uit tegen Enter 7. Tot dan maar weer.