Vandaag stond de 12e wedstrijd van het seizoen op het programma, hetgeen tevens betekent dat we de manier van spelen van onze tegenstanders in de competitie inmiddels zouden moeten kunnen weten. Maar niets alles is wat het lijkt te zijn. Zo bestaan er stugge uitwedstrijden en vervolgens is er geen vuiltje aan de lucht in de thuiswedstrijd. Andersom hebben we ook wel eens meegemaakt. In de uitwedstrijd bleek elk schot raak en wonnen we met dubbele cijfers, in de thuiswedstrijd tegen hetzelfde team eindigde de wedstrijd in dezelfde stand als waarmee deze begon...
En zo bleek dat ook vandaag. Waar we in de uitwedstrijd op het veld van de in 1934 opgerichte Wegdamse Voetbal Vereniging het zo ontzettend lastig hadden, was er vandaag een grote hosanna stemming. Mede mogelijk gemaakt door de "Grote Jelle Show". In dit seizoen hebben we de meeste wedstrijden tot dusver gewonnen, maar nog nooit eerder ging het zo gemakkelijk. Er werd ons weinig tot geen strobreed in de weg gelegd en eigenlijk had de score nog hoger uit kunnen en vooral moeten vallen...
Toch mogen we niet klagen, want met een doelsaldo van +44 na 12 wedstrijden is gewoonweg donders goed. En met een doelpuntgemiddelde per wedstrijd van 4,3333 (52 goals/12wedstrijden) doen we het beter dan 16 van de 18 teams uit de Eredivisie! Het veldspel vandaag vele malen beter dan onze spelopvatting van vorige week. We gingen ook niet mee in gebeuk en getrek van de tegenstander, iets waar we ons vorige week in lieten betrappen. Het helpt dan overigens wel om binnen de eerste 5 minuten meteen een doelpunt te maken. Vervolgens een overtreding te maken in de eigen zestien die over het hoofd wordt gezien door de scheidsrechter en vervolgens in de minuten daarna meteen de 2-0 weet te scoren. Uiteindelijk weten we binnen de kortste keren ook de 3-0 nog te maken, waarna de klus na een half uur ongeveer geklaard lijkt te zijn. Nadat Stan de 1-0 op doorzettingsvermogen weet te scoren, is het vervolgens Jelle die als gelegenheidslinksbuiten mag opereren vandaag. Door de tactische wisseling (een linkspoot op linksvoor) weten we dus snel te scoren en is Jelle de maker (met extreem veel geluk en na inbreng van de VAR) van de 2-0, de 3-0 en de 4-0.
WVV weet vervolgens de 4-1 kort daarna te maken en krijgt zelfs een penalty (die dit keer geen penalty was). Kevin weet de penalty echter te keren, mede omdat deze gewoon superslecht ingeschoten werd.
Na rust wordt de score langzaamaan uitgebouwd. Toch zijn hier enkele tactische wisselingen voor nodig. Allereerst is het Laurens die met het hoofd de 5-0 scoort en daarmee op dat moment op dezelfde hoogte komt als Jelle in de topscorerslijst. Als we kijken naar het aantal wedstrijden c.q. speelminuten tussen beide heren is wel een opmerkelijk duidelijk verschil zichtbaar. Waar Jelle eens per 10 minuten weet te scoren, scoort Laurens eens per 4 wedstrijden. Echter lijkt onze Laurens op een 'Wouter Weghorst'. Sleurt veel in het veld, doet z'n ding, maar scoort weinig. Toch zet hij anderen in hun kracht, waardoor die kunnen floreren in zijn omgeving in het veld. En zo geschiedt in de tweede helft, wanneer Jelle na de zoveelste assist van Rene wordt weggestuurd en in een 1-op-1 duel met de keeper weer weet te scoren. En voordat Jelle de 8-1 weet binnen te prikken, weet onze aanvoerder eerst nog een doelpuntje mee te pikken. Uiteindelijk eindigt de wedstrijd in een 9-1 overwinning. De bezoekende ploeg gunt ons nog een eigen doelpunt. Na een corner van Tom weet een van de spelers in het Geel-groene tenue de bal in zijn eigen goal te lopen.
Volgende week zijn we vrij in het geval van Carnaval. Kan Jelle tegelijk ook weer uitrusten aangezien hij in deze wedstrijd meer heeft moeten doen dan al die wedstrijden hiervoor in de verdediging... Tot de volgende keer!