Ongekende weelde van klasse werd vandaag getoond op het veld van Sportpark 't Piep Willem. In Goor, een van de kernen van de Hof van Twente, werd vandaag tegen V.V. Twenthe Goor 8 gespeeld. Bijna 100 jaar geleden ontstond de club, doordat een aantal katholieke notabelen op 27 augustus 1927 de inschrijving van de rooms-katholieke voetbalvereniging Twenthe Goor bezegelden. Ondanks het bijna 100 jaar bestaansrecht is Twenthe Goor sinds 1927 nog altijd een bescheiden voetbalvereniging, die met een vleugje eigenzinnigheid en bovenal gezelligheid verbondenheid uitstraalt en deelt. Voor sommigen een verbinding voor de eeuwigheid. Voor de ander niet meer dan een simpel tijdelijk tijdverdrijf. De beschreven historie op de website van de club is voor velen dan ook geen volledig naslagwerk. Daarvoor gaan de clubliefde, herinneringen en kennis bij sommige leden misschien wel dieper en zou bijvoorbeeld een ode aan onze trouwe ontvallen clublegendes wellicht meer recht doen. Maar net als bij veel andere amateurclubs is ook bij Twenthe Goor niets of niemand groter dan de club...
Daar hadden enkele spelers binnen het team van de tegenstander toch een andere mening over. Wellicht niet over de voetbalclub an sich, maar wel over de hiërarchie binnen het voetbalteam. En dat kan, dat is namelijk logisch. Binnen elk voetbalteam bestaan er luxe paarden en werkpaarden. Zo kennen wij ook beide categorien in ons elftal. Toch hebben we nog nooit zoveel gemopper gehoord langs de zijkant van het veld. Zelfs niet wanneer onze eigen Rick GW zich druk (vaker in positieve dan in negatieve zin) kan maken over het mooiste spelletje ter wereld. Misschien hielp het ook niet dat wij binnen een kwartier op een 0-4 voorsprong kwamen, terwijl het gebroederlijke team uit Goor nog half in slaap bleek te zijn. Of kwam het simpelweg gewoon omdat wij voor het eerst van het seizoen de kansen wisten te verzilveren. De redactie gokt op het laatste, want we speelden gewoon echt goed in de eerste 20 minuten van de wedstrijd...
De bal werd over meerdere schijven gespeeld en van de ene kant van het veld naar de andere kant van het veld gejaagd, waardoor de tegenstanders van vandaag alleen maar achter de bal aan konden rennen. Wat dat betreft was de verwachting ook anders. We moesten immers tegen de nummer 4 van de competitie en daardoor gingen we ervan uit dat we meer tegenstand zouden hebben vandaag. Dat is daarnaast meteen ook de reden waarom we vanaf minuut 1 supergeconcentreerd en gefocust voetbalden. Twente Goor heeft in de eerste helft 3 kansen gehad, terwijl wij in de eerste tien minuten tot hetzelfde aantal kwamen, én deze alle drie wisten om te zetten tot doelpunten...
Allereerst was het Rene, die de bal oppikte van het middenveld en de keeper te ver van het doel zag staan. Met zijn befaamde en inmiddels bij ons bekende afstandsschot (niet hard, maar wel voldoende buiten bereik van de keeper geplaatst) wist hij de ban te breken in de eerste 5 minuten. Niet even daarna was het wederom een mooie opgezette aanval over meerdere schijven, waarna uiteindelijk Jochem de bal wist binnen te schuiven in de doelmond. En binnen het kwartier leek de wedstrijd al op slot te zitten, omdat Rene wederom met een geplaatst schot de 0-3 wist te maken.
Toch werd er niet een tandje terug geschakeld, maar bleven we er bovenop zitten. De verdediging stond als een huis en Dennis J wist zich (zoals zo vaak) te onderscheiden op de momenten dat hij echt nodig was. Van de paar kansen die Twenthe Goor wist te krijgen, was hij telkens de sta in de weg. Tussen de dertigste en vijfendertigste minuut was de wedstrijd helemaal gespeeld. Vanuit een voorzet wist Jelle (die meer dan eens naar voren was gelopen, omdat hij achterin te weinig te doen had) de bal per ongeluk om te buigen tot een assist, die vervolgens panklaar op het hoofdje van onze Projectleider werd gelegd. Nadat TomTom de route naar de doel had ingezet en de stelling van Pythagoras had berekend om de bal met het hoofd in een uiterst perfect boogballetje (niet te hard, niet te zacht) in de goal te koppen, was de uitvoering slechts het enige wat nog benodigd was. De Projectleider kopte simpel de 0-4 binnen.
Uiteindelijk wist Twenthe Goor nog de 1-4 te scoren door een klein momentje van onachtzaamheid, maar we gingen met een goed gevoel de rust in. En kwamen ook met een goed gevoel de rust weer uit, want het spel van de eerste 20 minuten van de wedstrijd werd ook aan het begin van de tweede helft getoond. Twenthe Goor liep op het tandvlees en kon het allemaal niet meer bijbenen. En omdat onze Ultieme Nummer 7 bezoek kreeg van een dubbele mandekking, kregen we op andere plekken meer vrije ruimte. Dat was al gedurende de eerste helft op het middenveld, maar in de tweede helft was dat zeker niet anders.
En dan hebben we natuurlijk -naast TomTom blijkbaar (want de Projectleider weet tegenwoordig alleen maar met het hoofd te scoren, terwijl hij op 5 meter een bal van het doel de stratosfeer in weet te knallen)- enkele spelers met een jaarlijkse garantie op kopdoelpunten. Zo was vandaag Wouter 2x trefzeker met het hoofd, maar werd bij een helaas teruggefloten vanwege een duwfoutje. Toch wist Wouter dus zijn eerste van het seizoen te maken en de nummer 4 van de competitie nog meer pijn te doen. En niet veel later wist hij zelfs, door net iets slimmer en behendiger te zijn dan zijn directe belager, zijn voet net iets voor de verdediger uit te steken en de bal na een mooie voorzet van links in het doel te prikken: 1-6.
Het slotakkoord kwam op naam van Stan, die meerdere malen aan de linkerkant langs zijn tegenstander wist te rushen. Onze linksbuiten is echter zo snel, dat de aansluiting van onze (iets langzamere) spitsen vaak net iets te laat kwam. Uiteindelijk werd Stan vanaf de linkerkant met een splijtende pass door het midden op de keeper afgestuurd. Hij wist de bal sneller te bemachtigen dan de laatste man, die een ongecontroleerde tackel inzette, waardoor Stan juist nog beter in schietpositie kwam. Hij dribbelde iets meer naar links en wist vervolgens met een gecontroleerd schot met zijn linkervoet rechts langs de keeper in de rechterhoek (vanuit de beleving van de keeper) van het doel te schieten: 1-7.
We hebben vandaag met mooi voetbal aan een beter doelsaldo gewerkt. Helaas waren er vandaag, hoogstwaarschijnlijk door het tijdstip van de aftrap, niet meer supporters aanwezig waren dan de familie van Dennis J die dit heugelijke feit hebben mogen meemaken. Dit was namelijk (voor nu) de wedstrijd van het seizoen, waarin we met bij vlagen echt heel goed voetbal en goede focus, hebben aangetoond dat we langzaam maar zeker aan het warmdraaien zijn...
Tot volgende week. In de eerste wedstrijd van november spelen we thuis op sportpark de Bijenkorf tegen Enter 7. De huidige nummer 4 (wedstrijduitslag nog onbekend) is ook een geduchte tegenstander in deze competitie.
Goodgoan!