Omdat we in het Paasweekend geen wedstrijd gepland hadden, zijn we inmiddels twee weken verder dan de laatste wedstrijd (tegen Bentelo). In die tussenliggende periode hebben we de epiloog van Sandy en zijn avontuur in de hangmat nog niet vernomen. Die situatie is en blijft nog ongewis. We hebben geen aanvullende informatie gehad met betrekking tot het voorafgaande en bij ons tot dusver bekende verhaal. Of Sandy inmiddels helder heeft hoe hij uiteindelijk is beland in een hangmat in Borne, is ook nog steeds onduidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat tweederde van de leiding het weer laat afweten. Kevin had gisteravond en (waarschijnlijk ook vanochtend) verplichtingen elders en Sandy vond het nodig om op een wedstrijddag een (halve) marathon te gaan. Hopelijk hydrateert hij genoeg, anders krijgen we straffe verhalen hoe hij beland in een hangmat, ditmaal waarschijnlijk dan ergens in Enschede. Gelukkig had we opperbaas Marc aan de zijkant, die zich niet als een dictator als Dick Advocaat langs de kant begeeft, maar dingen in overleg doet. Aanvoerder Remco speelde "liever niet" en werd daardoor meteen verbannen van de bank. Stan, de man die over dezelfde kwaliteiten beschikt als L3 als het gaat om op tijd komen, mocht daar ook plaatsnemen. Immers 09:15 uur = 09:15 uur en niet 09:35 uur. Laurens mocht vanochtend nog 49 kaarsjes uitblazen en stond vervolgens wederom in de basis. Soms zijn de wegen van (de leiding van) Tubantia 4 ondoorgrondelijk...
Voor onze wedstrijd tegen DSVD 4 hadden we de beschikking over 15 man, waardoor 4 man per helft mochten bivakkeren in het zonnetje aan de Oostzijde van veld 2. Eigenlijk zou daar een hangmat geïnstalleerd moeten worden: optimaal genieten. Wellicht dat de wissels dan wellicht wel sneller gereed zijn voor een invalbeurt...
Hoe dan ook, door de rood/witte tenues van de tegenstander mochten wij in verlepte blauw/witte wintershirts met lange mouwen rondsjouwen. Waarschijnlijk was dat ook de reden waarom we het eerste kwartier, wellicht zelf de eerste 20 minuten, niet het beste spel lieten zien en door DSVD 4 van het kastje naar de muur werden gestuurd. Sowieso zat de tegenstander er vandaag goed en snel bovenop, wat het tikkie-takkie-voetbal wat we altijd willen tonen helemaal niet tentoongesteld kon worden. Naar wat omzettingen en het spel van DSVD beter te lezen, trokken we wedstrijd naar ons toe. We kregen vervolgens ook meteen een aantal kansjes, werden gevaarlijker voorin, maar konden helaas nog niet scoren. Na een half uurtje werd toch de ban gebroken, toen René Jeroen wegstuurde met een splijtende pass. Jeroen omspeelde vervolgens de laatste man en werd van achter getorpedeerd, waardoor een vrije trap het gevolg was. Tom ging achter de bal staan en na wat tactiekbesprekingen tussen de eerdergenoemde linkerspits en gelegenheidsverdediger c.q. projectleider, besloot laatstgenoemde de bal op doel te schieten. Grote kans dat deze dan vervolgens werd aangeraakt of door een speler van DSVD in eigen doel werd gerost. Beide gebeurde niet, waardoor onze projectleider voor de tweede wedstrijd op rij kon scoren: 1-0. Niet veel later werd de wedstrijd eigenlijk al beslist door een snelle 2-0 van Jeroen. Hij werd weggestuurd door een goede pass van Jochem, kon de zestienmeter binnen dringen en wist de keeper in de lange hoek te verschalken.
Rust.
Na rust gingen we "vrolijk" verder en wisten we zelfs de score verder op te drijven. Allereerst was het Jimmy die wist te scoren. Net als in de eerste helft wist hij á la Denzel Dumfries naar voren te denderen en de tegenstander overrompeld en met frustratie achter te laten, omdat ze voor de zoveelste keer achter hem aan moesten rennen. Nu zette hij zelf de aanval op via rechts, kreeg de bal vervolgens terug gelegd, waarna hij met de linkervoet met een mooie krul de bal langs de keeper wist te plaatsen: 3-0. Ondertussen had DSVD 4 ook geregeld kansen, maar die wist Dennis J. één voor één onschadelijk te maken. "Thy shall not pass!" was de catch phrase voor vandaag van onze gelegenheidskeeper, die zo langzamerhand de 'echte' keeper richting de bank begint te duwen. Al had DSVD 4 vandaag nog 100 kansen, Dennis J. was een sta in de weg. Als een echte tovenaar wist hij op ieder moment de plannen van "de kwade krachten" van DSVD 4 te dwarsbomen. Hiervoor gebruikte hij overigens geen spreuken, maar liet zijn handen en benen het werk doen om de koers van de wedstrijd uiteindelijk in ons voordeel te behouden. Na de zoveelste redding van onze keeper, mocht de keeper aan de andere kant voor de vierde keer de bal uit het netje halen. Via rechts werd wederom een mooie aanval opgezet, waarna Jochem de bal aan Jeroen in het hart van het centrum van de verdediging van DSVD kon passen. Jeroen nam de bal aan plaatste de bal heel beheerst langs de keeper: 4-0.
Na ongeveer een minuut of 15 in de tweede helft vond Jimmy dat het tijd was voor het genieten van de zon, maar de wissels stonden niet klaar. Bakkie lag waarschijnlijk te dromen in hetzelfde zonnetje als waar Jimmy naar smachtte. Het duurde in ieder geval (qua gevoel) ongelooflijk lang, waardoor we een tijdje met tien man kwamen te voetballen. DSVD mocht op dat moment een corner nemen, maar zelfs met een man minder werden ze niet gevaarlijk voor het doel.
Na enkele kansen over en weer werd het tijd voor het volgende doelpunt. Dat doelpunt, de 5-0, kwam van het hoofd van Stan, nadat René de bal piekfijn wist voor te geven. Stan was de slimste en sluwste voor de goal en wist de verdediging te verschalken van DSVD en van dichtbij de bal in het net te koppen. Het slotstuk van de wedstrijd was Stan ook bij betrokken. Voor de zoveelste keer werd de rechtsbuiten van de tweede helft weggestuurd, waarna hij op snelheid langs de verdediging kon crossen. Vervolgens zag hij Jeroen voor de goal lopen, speelde bal in en Jeroen schoot de bal voor de derde keer tegen de touwen: 6-0.
Volgende week mogen we tegen STEVO (uit). We worden verwacht om aan de aftrap te staan om 09:00 uur. Wie verzint deze tijden....?