Het is zaterdagavond, om en nabij 17.30 uur (om iets preciezer te zijn: 17.21 uur), als door één van de leiders van ons 'teampie' wordt gemeld dat we om 08.00 uur bij Hvv Tubantia verzamelen of aanwezig moeten zijn om 08.30 uur bij Bentelo. Verder wordt gemeld dat leider Kevin, vanwege verhuizingsperikelen, afwezig zal zijn bij de wedstrijd tegen de "boys in blue". Als vervanger meldt Dennis J. zich om zijn kunsten te vertonen in de doelmond en tevens te acteren als laatste man van onze verdediging. Terwijl van de 22 man er uiteindelijk een stuk of 14 (waarvan 10 op tijd) aanwezig zijn bij Bentelo, ligt één van de leiders nog uit te rusten ergens in den lande. Later op de dag, als de wedstrijd inmiddels wel afgelopen is en de derde helft gewonnen zou kunnen zijn, krijgen we een eerste teken van leven. En we hebben wel eens vaker sterke verhalen gehoord van Sandy, maar ook deze is weer goud. Meneer is inmiddels wakker geworden in een hangmat, ergens in de woonkamer van een meisje, maar heeft geen geheugen c.q. kennis hoe hij in hemelsnaam daar terecht is gekomen. Foto's van het hele tafereel worden niet gedeeld met de Whatsapp-groep waardoor het verhaal nog meer als fictie klinkt dan realiteit. Later op de dag blijkt dat Sandy vannacht neergestreken is in Borne en ondertussen half versuft lopend onderweg is richting Hengelo. Maar genoeg over de leiding die het laat afweten, op naar de wedstrijd...
Met weinig snelheid voorin, een Koekkoek die voor het eerst sinds jaren op het middenveld moest rondrennen en de Projectleider weer achterin naast Jelle (en we weten hoe goed dit de vorige keer ging) begonnen we aan onze strijd tegen Bentelo. Het leek alsof Bentelo bovenaan stond en wij ergens in de ranking onderaan bungelen, want Bentelo was heer en meester. We waren niet opgewassen tegen het positiespel, al werden we gedurende de eerste helft steeds beter. Langzamerhand leek ons voetbalgogme boven te komen drijven en konden we de eerste kansen op een presenteerblaadje leggen. Zo waren er genoeg afstandschoten, die helaas niet omgezet werden tot doelpunt en genoeg corners en bijbehorende scrimmages waarbij net de finesse ontbrak om de 0-1 te scoren. Bentelo liet zich echter niet kennen en speelde een gedegen wedstrijd. Rond de dertigste minuut speelden we Bentelo in de kaart, want op het middenveld werd door Jochem de bal verloren (zo'n wedstrijd om 09.00 uur doet wat met onze scherpte!), waarna Bentelo snel de aanval opzette en onze verdediging telkens een frictie te laat was, waardoor de Bentelose spits bij de eerste paal na een voorzet van rechts de bal kon binnen tikken. Nu kan de redactie wel weer gaan zeuren dat Dennis J. wederom de nul niet weet te houden, maar dat doen we deze keer niet. Dat is immers oude koeien uit de sloot halen. Bovendien heeft de beste man ons tijdens de wedstrijd met een paar ultieme reddingen voor het oog van de naald weggehaald en behoedt voor een nog grotere achterstand. Voorin konden we weliswaar geen echte vuist maken, achterin waren we behalve dat ene moment in de eerste helft uiterst solide.
In de tweede helft werden er wat tactische dingen omgezet. Laurens mocht een keer 90 minuten voetballen na lang drammen en stelde ons niet teleur. Met 2 assists wist hij zich bijna tot te kronen tot man van de wedstrijd, maar volgens de Voetbal.nl app werd het uiteindelijk toch Sandy vanwege zijn mooie no-show. Klasse moet immers getoond worden en de beste in het 'no-showen' is Sandy. Niemand kan dat beter!
Na wederom enkele afstandsschoten drongen we steeds meer aan richting het doel van Bentelo. Uiteindelijk waren het Jochem, Projectleider (die niet meer achterin mocht staan in de tweede helft) Tom en Jimmy die wisten te scoren en de balans van de 3 punten naar ons deden balanceren. Waar Jochem en Tom met de voet wisten te scoren, wist Jimmy via een halve assist van de keeper van Bentelo met het hoofd te scoren. Uiteindelijk was de 1-3 score voldoende voor de overwinning, maar in de tweede helft hadden we vooral via onze Projectleider kunnen uitlopen. Minstens drie keer werd hij goed vrijgezet door één van onze andere spitsen, maar wist Tom helaas geen nieuwe projecten af te kunnen ronden.
Met Pasen zijn we vrij, dus we zien jullie -onze lezers en supporters- weer op 24 april voor de thuiswedstrijd tegen DSVD 4. Tot dan!