Met slechts 2 trainingen in de benen mochten we ons opmaken voor de wedstrijd der wedstrijden. De uitwedstrijd bij en tegen SV Enter. En dat weten we één ding zeker: Enter uit, altijd lastig. En dat zou vandaag niet anders zijn. In het verleden hebben we tegen de Rood-Wit-Gestreepte-Hemden (maar vandaag in het volledige blauwe tenue) getracht te voetballen, maar werd ons dat vaak onmogelijk gemaakt. De ene keer was het onze eigen onkunde, de andere keer aan de (over)klasse van de tegenstander en als het daar dan niet aan ligt, hebben we meegemaakt dat de scheidsrechter een eigen wedstrijd speelt. Sv Enter 7, de tegenstander van vandaag, is nog altijd ongeslagen in de competitie. 6 gespeeld, 6 gewonnen en slechts 4 doelpunten tegen. Terwijl ze er wel inmiddels al 29 zelf wisten te maken. Gelukkig doen we het zelf ook niet onverdienstelijk in de competitie op dit moment met 8 wedstrijd gespeeld en 7 gewonnen (en onverdiend verloren uit en tegen RSC8), dus helemaal met de staart tussen de benen hoeven we het veld ook weer niet te betreden. Maar we zijn er in ieder geval wel vanuit gegaan dat deze gasten de beste voetballende ploeg in de competitie is, en daarop hebben we onze tactiek bijgeschaafd. Vooral compact spelen en proberen te loeren op de counter...
Voor deze wedstrijd werd er in ieder geval alles aan gedaan om voor de winst (hoe moeilijk dan ook dat zou kunnen zijn) te gaan. Het Koningskoppel (met hoofdletter K) was hiervoor speciaal in ere hersteld. Bob en Jeroen mochten vanaf de flanken op en neer strijken en met hun vrije rol gaan en staan waar ze wilden. Tel daarbij op dat TomTom in de spits fungeerde als wegwijzer en dat betekent dat sowieso een garantie op doelpunten...
Enter deed wat wat we verwachten: aanvallen. Hierdoor konden wij niet anders dan dat het spel compact houden en afwachten op de eventuele kansen die ongetwijfeld, net als in iedere wedstrijd, zouden komen. Door de spelers van Enter pas vanaf het middenveld op te vangen, hielden we het veld klein. Iets wat uiteindelijk tot irritatie zou gaan zorgen bij onze opponent in deze wedstrijd. Enter kon wel aanvallen, maar de meeste aanvallen werden vooral in onze laatste verdedigingslinie gesmoord. Niets anders dan hulde voor onze verdediging vandaag. Elke aanval van Enter werd in de eerste helft onschadelijk gemaakt. Voor deze toppers in de verdediging stond een uitgebalanceerd middenveld, waarbij vooral Jochem in verdedigend opzicht opviel. Als een "Jan van Halst" stortte hij zich voor elke bal die hij maar te pakken dacht te kunnen krijgen. Vooruitgeschoven post was onze Ultieme Nummer 7, die zodoende met de broodnodige passes kon gaan strooien zodra daarvoor het moment zich aandiende. En dat moment kwam, onverwachts, best aardig snel!
Nog binnen tien minuten stonden we voor tegen de gedoodverfde nummer 1 van de competitie! Via links werd een aanval opgezet, waarna Bob de bal kon voortrekken. Tom spurtte zich naar de bal en wist hierbij genoeg verdedigers mee te trekken, waarna hij de bal toch liet lopen (na veelvuldige dirigerende woorden van) voor Jeroen, die geen twijfels had en de bal met de binnenkant van de voet dusdanig raakte dat de bal hoog het doel in suisde. 0-1! Niet veel later bij de zoveelste afgeslagen aanval van Enter, werd ditmaal de rechterkant van ons gezocht en gevonden. Jeroen kapte zijn directe tegenstander uit en wist met een perfecte bal met de linkervoet Bob te vinden. Vervolgens nam onze topper van weleer de bal perfect met de borst mee en wist daarmee ook de bal tegelijkertijd perfect voor zichzelf vrij te spelen. Niet veel later lag de bal achter de keeper, want Bob wist met een perfect geplaatst schot de keeper in de verre hoek te passeren: 0-2! En nogmaals ongeveer 5 tot 10 minuten later stond het 0-3. Via een uittrap van Mikkers, die verlengd werd door Jeroen, kon Bob doorlopen op de keeper af. Weliswaar waren hier tussen nog enkele stations die in dit wedstrijdverslag niet genoemd worden, maar de redactie heeft deze allemaal tot aan het doelpunt gemist. Bob verschalkte de keeper waarna de tegenstander uit Enter op een 0-3 achterstand kwam. Enige smet op de eerste helft was de vergissing van de scheidsrechter toen Bob getorpedeerd werd door de keeper buiten de zestien. Ontzettend onbesuisd inkomen werd slechts afgedaan met een gele kaart. Reden, er was nog enkele verdedigers. In onze ogen had de VAR deze scheidsrechter moeten overrulen, want dit was niets minder dan een donkerrode kaart. Bij een 0-3 stond werd Bob de diepte ingestuurd, maar het enige was restte was een bloedneus en even een groggy hoofd. De vrije trap die volgde werd helaas niet omgezet tot een doelpunt. Datzelfde geldt overigens voor de kans van Jeroen, die de bal na een rush net langs de buitenkant van de paal plaatste. Uiteindelijk werd er in de eerste helft door beide partijen niet meer gescoord.
Na rust werd er een en ander omgezet. Ondanks dat het niet aan deze (tactische) wissels lag, wist Enter toch meteen in de eerste minuten van de tweede helft te scoren. Bij een corner sloeg Mikkers de bal weg, maar werd vervolgens in de lucht aangevallen in de vijf meter. Desondanks besloot de scheidsrechter geen vrije bal voor onze keeper toe te kennen, want in zijn ogen liep hij tegen de spelers aan, waarna Enter de kans schoon zag om te scoren: 1-3. We raakten echter niet in paniek na het tegendoelpunt en ofschoon Enter steeds verder aandrong, wisten wij het restant van de wedstrijd ons doel schoon te houden. Niet alleen de verdediging stond het mannetje ook onze middenveld en daarvoor de aanval deden er alles aan, zonder enige vorm van gemopper, om de overwinning over de streep te trekken. En dat die overwinning langzamerhand steeds zekerder werd, getuigde wel van het feit dat Enter de belangrijkste en beste man van het veld in het hart van de verdediging plaatste om niet nog meer schade op te lopen uit een counter van ons. En die mogelijkheden waren er zeker! In de tweede helft hebben we een aantal grote één op één kansen gehad, maar kwamen we net een stap tekort (Tom) of omspeelden we de keeper, maar stond er een verdediger nog op de lijn (Jeroen) of werd een afstandsschot net niet omgezet in een doelpunt (Rene). Richting het einde van de wedstrijd kwamen we zelfs toe aan aanvallen, waardoor Enter ook af en toe terug moest om te verdedigen. Dat mondde ook nog uit tot een penalty, nadat Bas een slalom dacht af te maken in de zestien van onze opponent, maar op onreglementaire wijze werd gestopt. Jochem voelde zich zelfverzekerd genoeg om de penalty te nemen, maar deed vervolgens een "Jaap Stammetje". Met bloedsnelheid werd de bal van de penalty stip over de doelmond gejaagd, waardoor Enter toch nog niet helemaal af geserveerd was in deze wedstrijd. Maar uiteindelijk bleek zelfs dit Enter onmachtig tegen de enorme verdedigingslinie van ons. Door beide partijen werd niet gescoord. Het plan om compact te voetballen werd tot in detail uitgevoerd en daarmee onderstreepten we deze overwinning.
Op naar volgende week. RSC komt op bezoek bij Sportpark de Bijenkorf en ze mogen, wat ons betreft, huiswaarts keren zonder punten. Met het gedachtegoed en de spelwijze van vandaag moet dat toch goedkomen..?