Sportpark de Mors, het thuishonk van onze tegenstander ondergaat een metamorfose. De kleine kantine, waar we nu door de aangescherpte maatregelen i.r.t. het Corona virus toch niet in mogen, is niet meer. Er staat bijna een moderne kantine, waarin meerdere verenigingen onder het motto ‘Samen sportief’ gehuisvest zullen worden. Een van die verenigingen is SV Delden, bijna een vaste concullega in de 7e klasse van onze voetbalcompetitie. Bijna ieder jaar kunnen we terecht bij onze BlauwGele vrienden. Toch is er nu nog lang geen sprake van bovenstaande foto. Op dit moment ziet het er meer uit als een enorme bouwput, waar een tentenkamp naast is gelegen. Maar... gelukkig kunnen we nog voetballen! De 2 velden van Delden (een gras- en een kunstgrasveld) kunnen nog dienen als ons podium...
Vandaag was het een wedstrijd om eigenlijk niet over te (naar huis) te schrijven. Bijna de hele wedstrijd (afgezien van het tweede gedeelte van de eerste helft) waren wij 'in control', zoals dat zo mooi wordt genoemd. Maar met balbezit en kansen is het niet alleen te redden. Tenminste één van die vele kansen moet omgezet worden in een doelpunt. En daarnaast moet er altijd meer gescoord worden dan de tegenstander. Vandaag werd er niet gescoord en dat is tevens het meest interessante wat er tijdens de wedstrijd van vandaag gebeurd is.
Of moeten we het hebben over de helden Mitchell, 'Bakkie' en Bob (die bezig lijkt te zijn met een terugkeer naar Tubantia 4!)? Gasten, die ons vandaag wilden assisteren in het schouwspel van 11 tegen 11. Ondanks dat we mochten genieten van hun klasse, konden we met hun inbreng vandaag ook niet zorgen voor dat ene doelpunt dat waarschijnlijk genoeg zou zijn voor de overwinning...
In de eerste helft was het Laurens met de mooiste kans, maar de bal in een drop-kick (ver) naast de doelmond wist te mikken. Bob kon een aantal keren op de keeper af, maar wist deze niet te verschalken. Op momenten dat anderen werden vrij gezet voor een (open) scoringskans mocht dat ook niet baten. De bal wilde er gewoon niet in. En dat was in een nog meer overtreffende trap het geval in de tweede helft. Zelfs toen we 3-2-5 gingen voetballen en nog meer kansen wisten te creeeren, wilde de bal er niet in. De keeper van Delden was vaak een sta in de weg. Gaandeweg leken we in de tweede helft apatischer te voetballen. Het werd allemaal volgens vaste patronen en er zaten geen verrassingen in het veldspel meer. Een zorgelijk gegeven is dat we sinds de bekercompetitie nog niet wisten te scoren. En dat is iets wat ons juist tijdens de beker poulefase wel lukte. Wellicht moeten we eerst vertrouwen krijgen, zodat de eerste overwinning in een thuiswedstrijd zal komen. Daarvoor hebben we volgende week zondag dan onze kans. Dan spelen we thuis tegen Bon Boys. Graag zouden we iedereen hiervoor uitnodigen, maar blijft thuis en support ons vanaf afstand. Wellicht dat Hvv Tubantia een streampje wil open gooien (blijkbaar kan dat wel voor het Eerste Elftal). Pas goed op elkaar en zorg goed voor jezelf!
Tot de volgende schrijfopdracht. <3